اولین اظهارات نامزد وزارت خارجه دولت بایدن دربارۀ ایران!
کریس کونز – سناتور دموکرات ایالت دلاور – که یکی از گزینههای احتمالی تصدی وزارت خارجه در دولت جو بایدن است، گفته است “از بازگشت آمریکا به برجام حمایت میکند.“
رویترز به نقل از او نوشت: “اگر راهی برای محدود کردن برنامه موشکی و حمایت ایران از گروههای نیابتیاش در منطقه ایجاد شود، از بازگشت آمریکا به برجام حمایت میکند.
کونز با تاکید بر اینکه از جانب خودش صحبت میکند، به رویترز گفت که “پیش از آنکه از بازگشت به برجام حمایت کنم واشنگتن به راهی برای اعمال محدودیت بر برنامه موشکی و حمایت آنها از گروههای نیابتی نیاز دارد. اینها باید زمانی محقق شود.“
مسوولین ارشد سیاسی ایران بارها اعلان کردهاند که در مورد برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) که توافقی بینالمللی میان ایران و کشورهای گروه ۵+۱ (آمریکا، روسیه، چین، فرانسه، انگلیس و آلمان) بر سر برنامه هستهای ایران میباشد قطعاً نمیتوان دوباره مذاکره کرد. و اینطور که مشاهده میشود این نظر در افکار عمومی ایرانیان نیز اکثریتساز میباشد.
با توجه به دادههای نظامی بهویژه در میان رقبای ایران و حامیان جنگطلبی و افراطگرایی در منطقه و سیر خطرناک و مرگآور رقابت تسلیحاتی در منطقه که از قضا ایالات متحده خود در شکلدهی آن نقش تعیین کنندهای داشته و دارد، خاورمیانه اما در درجۀ اول پس از ورود بیقیدوشرط امریکا به برحام برای خروج از این وضعیت بیثبات کنندۀ صلح منطقه و جهان به مذاکراتی جامع و چندجانبه همانند برجام شدیداً نیازمند است. ایران نیز قطعاً با توجه به تجربه و کارنامۀ موفقش در برجام میبایستی به عنوان یک قدرت منطقهای با صلابت و اعتمادبهنفس نقش و سهم خود را ادا و اجرا نماید.
از ایران بایستی این پیام صلح به جهانیان اعلان گردد که ایرانیان همانطور که تاریخ لااقل ۴۰۰ سال گذشته گواهی میدهد هیچگاه آغازگر جنگی تهاجمی نبودهاند اما با توجه به همین تجارب تاریخی ایرانیان دیگر نمیتوانند مادامی که پتانسیلها و ظرفیتهای تخریبی رقبای بالفعل و بالقوه ایران و حامیان فرامنطقهای آنان در منطقه نه فقط حفظ بلکه روز به روز گسترش پیدا میکنند امکانات صرفاً دفاعی و بازدارنده حداقلی یک ملت ۸۳ میلیونی را بدون یک جایگزین تضمین شده واگذار نماید. آنچه که منطقه به آن نیاز دارد صلح، آرامش و رفاه همۀ ملتهای منطقه میباشد.
با توجه به پیشینۀ سیاسی و نظامی امریکا در منطقه پس از جنگ دوم جهانی و بهویژه دستاوردهای دخالتهای نظامی و جانبهگرایانهاش در منطقه در بیست سال گذشته آنچه که به آن نیاز است برنامۀ جامعی جهت بسط و گسترش مشارکت امنیتی (Security Partnership) میباشد.
مسلماً در راه عینیت بخشیدن به این آرزو و نیاز مبرم مردم مظلوم و بیپناه منطقه از هر قومیت و دین و آئین، تجربه تاریخساز و گرانسنگ برجام میتواند ادامه پیدا کند.