یادداشت دکتر محمد راسخ عضو موسس انجمن حقوق شناسی و استاد حقوق دانشگاه شهید بهشتی در خصوص حوادث تلخ اخیر

به نام حق

رؤسای قوای چهارگانه جمهوری اسلامی

همه آنچه باید در خصوص حکمرانی صحیح و جامعه سالم گفته می‌شد در چند دهه گذشته به تفصیل گفته شده است.

جامعه فرهیختگان و دانشگاهیان ایران در دنیا یکی از جوامع بسیار دانا و فهمیده است، اما راه مشارکت آنان در اداره جامعه در طول تاریخ یکصد و پنجاه ساله اخیر عمدتا بسته بوده است.

متأسفانه اکنون، در عالم واقع، خشونت حکومت خشونت جامعه را موجب شده است.

این دور باطل به دست حکومت شکسته شدنی است. دهه‌هاست در کلاس‌های درس از صلح و قانون و جامعه مدنی و دموکراسی و عدالت و توسعه و اخلاق می گوییم، اما میلیون‌ها حیف و دریغ که این سخنان در روش حکمرانی به کار گرفته نشده، بل عمدتا عکس آن عمل شده است.

یک حرف بیشتر نداریم که عرضه کنیم:

به هر آنچه می‌پرستید و بدان اعتقاد دارید خشونت را فورا متوقف کنید، به خواست به حق مردم گوش بسپارید و خواسته های آنان را (صلح، زندگی عزت مندانه، رفاه و آزادی و مشارکت در سرنوشت جمعی) عملی کنید، و الا کشور از دست می رود. والله قسم که شدنی است. با مردم آشتی کنید و اگر می‌خواهید در حکومت بمانید با تکیه بر مردم و به خواست آنان حکومت کنید.

امنیت عمومی و قدرت واقعی از «مردم» سرچشمه می گیرد و باید بگیرد. در خصوص موانع ساختاری شش گانه توسعه در میان ما، یعنی «استعمار»، «استحمار»، «استبداد»، «فساد»، «فقر» و جهل»، (افزون بر آنچه تاکنون تحقیق و تدوین شده است) به موقع و در آرامش بیشتر خواهیم گفت و نوشت. اکنون وقت نجات کشور است. تا فرصت هست، خشونت را متوقف و مردم را دریابیم.

از یک معلم بیش از این بر نمی‌آید؛ اگر سخنان دانایان وطن دوست شنیده نشود، کشور به قطع رو به نابودی خواهد رفت.

چو ایران نباشد تن من مباد.

محمد راسخ

دانشکده حقوق شهید بهشتی

۷ مهر ۱۴۰۱

اشتراک گذاری