حاکمیت به اعتراضات میفرماید: “اغتشاش”، به انگیزه جوانان معترض “وسوسه” و قائل به وجود “ضعف” در کشور نیست و آنچه بدان اعتراض شد را “نقاط قوت” دانسته و اعتقاد دارد هنوز راه درست را می رود ولذا امر به “جهاد تبیین” میکند. در نتیجه قرار نیست چیزی عوض یا اصلاح شود. از این می گذریم!
اما پرسشی که مطرح است، پرسش از رهبر جنبش اعتراضی مردم است: آیا اعتراضها “لیدر” ندارد و روزی “تمام” میشود؟
بر خلاف برخی، اتفاقا اعتراضات رهبر دارد! رهبری ریشهدار، زنده، روزبه روز جوانتر و چابکتر، مقاوم و با اعتماد به نفس مثال زدنی و بالا…!
با وجود این رهبر مستدام؛ اعتراضها تمام نمیشود بلکه روز به روز به کمیت و کیفیت آن افزوده خواهد شد. با وجود این لیدر توانا اصلا نیازی به پروپاگاندای غیر وطنی، بی بی سی، اینترنشنال و مابقی اپوزیسیون نیست.
با وجود این وضعیت، اتاق فکر سیا و موساد نیاز به صرف بودجه، کشیدن نقشه و ارسال آدم یا اجیر ندارند. زحمت زیادی لازم نیست، چند کار مثل مدیریتهای مشعشع زیر کافی است برای عصبانی کردن مردم و رهبری جنبش اعتراضی:
پای خود را بیشتر و بیشتر روی حلقوم مردم فشار دادن از طریق محدود کردن اینترنت.
ادامه برخورد قضایی با معترضان به ویژه اعدام!
چند تا پرواز دیگر را بنشانند و زن و دختر یک آدم محبوب دیگر را از آن پیاده کنند و چند نفر دیگر را بیاورند پشت تلویزیون تا علی دایی را سبک کنند.
پای چند تا چشم دیگر از بانوان را سیاه کرده و در تلویزیون نشان دهند.
استفاده از بیانات گهربار امثال کوشکی، رسایی و علم الهدی به ویژه در شبکه افق را افزایش دهند.
فرمانده سپاه باز هم بگوید که آمریکا و اروپا رو به افول و محو از نقشه دنیا و ما در اوجیم.
گونه بیشتری از امثال فلان سردار در مناصب انتظامی بگمارند.
چهار تا آشپز دیگر را به جرم پختن کتلت بگیرند و البته چند تا بازیگر.
دوباره به گریههای مادری که جلوی ون میگوید: تو را به خدا! دخترم مریضه! بی اعتنا باشند.
چند بخشنامه و محروم نامه درون مترو و بانک ها و ادارات، برای بانوان صادر کنند.
ادامه دولت فعلی با کارگزاران انقلابی با ۷ هزار صفحه برنامه برای اقتصاد.
… روزی می گفتند بزرگ ترین رهبر انقلاب ۵۷ شاه بود، شنیده بودیم اما لمس کردن مهم است.
منبع: تلگرام نویسنده